zondag 31 juli 2011

Van Vancouver Island via Vancouver naar de Rockies

Onze route deel 3. Klik hier voor de overzichtskaart.

Reuzenbomen in Catherdral Grove
Zaterdag krijgen we het op onze heupen. We willen vandaag overvaren naar Vancouver. Dus zogezegd zo gedaan. We maken een tussenstop met wandeling bij Cathedral Grove een van de laatste restanten van het oerbos dat vroeger het hele eiland bedekte. Er staan douglassparren die 75 meter hoog zijn. Na en een klein intermezzo bij de Dutch Imports langs de weg (met allerlei Nederlandse producten zoals beschuit, dubbelzoute drop maar helaas is de voorraad muisjes net op) door naar Nanaimo waar we de ferry pakken naar Horseshoe Bay ten noorden van Vancouver. We vertrekken om tien over drie ‘s middags. De boot vaart er zo’n 90 minuten over en deze ferry kan heel wat auto’s vervoeren. Je rijdt er met twee rijen tegelijk op en af. Een heel verschil met de vorige ferry. Vanaf de boot kunnen we Vancouver zien liggen aan de zee met de besneeuwde bergen op de achtergrond. Helaas is het wat heiig dus de foto’s zijn niet erg scherp.

Trevor Vanderveen toont de groentetuin
We hebben ook hier weer een Christian Reformed Church gevonden en als we daar gaan kijken is er een trouwfeest aan de gang. Van de dominee krijgen we toestemming om op het parkeerterrein te overnachten. De volgende morgen is er om half elf dienst. Na afloop spreken we (natuurlijk weer) een aantal mensen van Nederlandse afkomst. Sommigen wonen hier al meer dan 60 jaar. De kerk heeft de buurt gevraagd wat ze voor hen zouden kunnen betekenen. De mensen om de kerk wonen in appartementen en geven aan een tuintje te missen. Nu hebben ze in het grasveld van de kerk een aantal kleine ‘volkstuintjes’ gemaakt in bakken. Dominee Trevor Vanderveen biedt ons sla of boerenkool uit zijn tuintje aan.

Vancouver  by motorhome
‘s Middags willen we de rust opzoeken van het Stanley Park. Foute keuze dus: het is de eerste mooie dag sinds weken en iedereen gaat er heen. We kunnen onze motorhome niet parkeren en blijft het bij een rondje sightseeing.
Omdat het maandag regent geven we een flinke slinger aan het aantal kilometers dat we af moeten leggen naar de Rockies. De dagen erna rijden we via de Trans Canadian Highway (Hwy 1 die vanaf Victoria op Vancouver Island via Vancouver helemaal naar de oostkust loopt) en Hwy 3 naar de Okanagan Valley, bekend om zijn goede klimaat en zijn fruit- en groenteproductie. Zij hebben hier ook van die heerlijke kersen. Woensdag horen we in Revelstoke bij het toeristenbureau dat het komende weekend erg druk zal worden in Banff en Jasper NP. We besluiten daarom pas na het weekend richting Banff te rijden via Glacier NP en Yoho NP.

Een mooie plek op de camping met uitzicht op Revelstoke Lake
Maar eerst gaan we op een camping midden in de natuur staan bij een meer, Revelstoke Lake. Even niet reizen; we hebben vanaf zaterdag alweer zo’n 900 kilometer gereden! Zondagmorgen bezoeken we de Fellowship Baptist Church. Arlyss en Esther Peters nodigen ons uit voor de lunch. Zij hebben als predikantenechtpaar een aantal jaren deze gemeente gediend en zijn nu met pensioen. Als we naar huis gaan krijgen we een heerlijke zelfgebakken huckleberry pie mee.

Arlyss en Esther Peters
's Avonds komen ze bij ons op bezoek en leert Arlyss Arie de fijne kneepjes van het vissen op kokanee, een zalmsoort die voor onze deur te vangen is. En jawel, ze komen terug met vijf exemplaren. They are fine to eat.

vrijdag 22 juli 2011

Vancouver Island

Saanich Inlet met op de achtergrond de San Juan eilanden
Onze route deel 3. Klik hier voor de overzichtskaart.

Deze week zijn we nog steeds op Vancouver Island. Maandag verlaten we Victoria, aan de zuidpunt van het eiland en rijden elke dag een stukje langs de kust naar het noorden. Onderweg hebben we een prachtig uitzicht op een fjordachtige baai met talloze eilanden in de Strait of Georgia en het schiereiland Saanich waarop ondermeer Victoria ligt.

Cowichan Bay
Nadat we boodschappen hebben gedaan in Duncan rijden we naar de kust. We belanden in Cowichan Bay, waar Arie een hengeltje uitgooit en Ingrid met een boekje in het zonnetje zit. Iets wat zich deze week een aantal keren zal herhalen.



Gezicht op de bijbelschool op Thetis Island
Woensdag bezoeken we Thetis Island een van de kleine eilandjes. Op dit idyllische plekje staat een bijbelschool. We zouden het niet geweten hebben als Anita Carlson ons dit niet had verteld. David en Anita hebben allebei deze bijbelschool bezocht. Wat een schitterende locatie! Het lijkt wel een hotel. Omzoomd door bossen, aan de rand van het water, met eigen bootsteigers, sportvelden, groentetuin, boerderij met kippen en koeien.  ‘s Zomers is het in gebruik als conferentiecentrum.

Gezicht van Thetis Island op Vancouver Island
We kijken rond en laten de sfeer onder het genot van een koele drank op ons inwerken. De enige verbinding is de ferry naar Vancouver Island die een aantal maal per dag vaart.

We rijden donderdag verder naar het centrale deel van het eiland en maken daar ondermeer een strandwandeling. ‘s Middags rijden we landinwaarts naar Port Alberni gelegen aan de Alberni Inlet, die Port Alberni met de Pacific verbindt. Arie hoopt hier een grote zalm aan de haak te slaan, die komen hier namelijk in grote hoeveelheden voor. Bij Sproat Lake zien we wel een paar grote dode zalmen liggen, maar kun je niet vanaf de kant hengelen. Bij Great Central Lake willen ze niet bijten helaas! Maar de ervaring van het verstilde water tussen de bergen maakt alles goed.
Logging
De hele week zien we grote vrachtwagens rijden met lange boomstammen erop. British Columbia leeft naast het toerisme en de visserij van de houtproductie.

zaterdag 16 juli 2011

Van Sunnyside WA via Mount Rainier National Park naar Victoria op Vancouver Island

Op campground in Mount Rainier NP
Onze route deel 3. Klik hier voor de overzichtskaart.

Maandagmorgen worden we uitgezwaaid door Lydia. We gaan op weg naar Mount Rainier NP. Arie is hier in 1975 ook met de familie naar toe geweest.  Zaterdag zagen we de besneeuwde bergtop al  in de verte afsteken tegen een blauwe hemel, nu wordt de lucht naarmate we de bergen naderen steeds grijzer. We zien helaas vrijwel niets van Mount Rainier. De berg is onderdeel van het Cascadegebergte, is met 4392 meter de hoogste bergtop en maakt met het omliggende gebied deel uit van het Mount Rainier NP. We overnachten op een camping net buiten het park onder gigantische naaldbomen die zo’n 1000 jaar oud kunnen zijn. Onder de bomen is het donker en lijkt alles extra klein. Bij het ruisen van een bergbeekje slapen we heerlijk.
Bevroren meer bij Mount Rainier
De volgende morgen rijden we door het NP in  een winters landschap en dat in juli! Helaas is het weer vandaag niet beter dan gisteren en we hoeven dan ook niet te stoppen bij de uitzichtpunten. Wel zien we een schitterend nog half bevroren meer. Normaal kun je hier om deze tijd roeien…

We overnachten net voorbij Olympia, de hoofdstad van Washington State. Woensdag rijden we een toeristische route langs de kust naar Port Angeles, aan de noordkant van het Olympisch schiereiland. We doen de laatste boodschappen in Amerika voor we naar de veerboot naar Vancouver Eiland (Canada) rijden om te kijken of er nog een afvaart is vandaag. En wat blijkt, over een uur gaat de volgende boot en we kunnen mee!
Afvaart uit Port Angeles WA
De overtocht duurt 90 minuten en we varen tot in de binnenstad van Victoria (de hoofdstad van British Columbia) met het Empress hotel en de regeringsgebouwen. Wat een schitterend gezicht. We zien watervliegtuigjes opstijgen en landen en genieten we van alle bedrijvigheid. Om zonder schade van de boot af te rijden vraagt nogal wat stuurmanskunst. Het weer is nog steeds niet geweldig; af en toe breekt er even een bleek zonnetje door.
Aankomst Inner Harbour Victoria BC
Bij de douane worden we vriendelijk begroet door een beambte die een Nederlandse ‘opa’ en ‘oma’ heeft. Hier dus ook weer Nederlandse emigranten.  Als we de volgende dag op de GPS naar kerken zoeken komen we een Christian Reformed Church tegen. En ja, dan willen we toch wel even kijken waar die is. Daar aangekomen zien we dat er niet alleen een kerk is, maar ook een Elementary, een Middle en een High School. Dat doet ons denken aan onze familie in de buurt van Toronto, die met andere Nederlandse emigranten ook een kerk en een eigen school gesticht hebben. En later ook voorzieningen voor senioren. We spreken de conciërge en krijgen toestemming hier te overnachten.
De Oosterdam

Daarna parkeren we de RV in het Beacon Hill Park  in Victoria en gaan te voet de stad verkennen. De stad ademt een Engelse sfeer. Je kunt in tearooms een high tea bestellen of genieten van ’fish and chips’ We maken een flinke wandeling langs de kust. Bij de cruiseterminal is het een en al bedrijvigheid.. Daar liggen twee schepen. Net als wij langskomen meert er een derde schip aan: de Oosterdam van de Holland-Amerika lijn.  Dan gaan we terug naar de RV.

maandag 11 juli 2011

De familie Lommers in Yakima Valley

Met Pam en Chuck in een winery
Onze route deel 3. Klik hier voor de overzichtskaart.
Woensdagmorgen gaan we naar het Columbia Park aan de Columbia River. Het is behoorlijk warm en we hebben behoefte aan schaduw. Die vinden we daar gelukkig en we relaxen wat. Zoals afgesproken bellen we in de loop van de middag bij het eerste familielid aan, Pam (een dochter van Lennart en Marie Lommers). Zij en haar man Chuck hebben 25 jaar geleden een keer bij ons gelogeerd toen ze in Nederland op bezoek waren. We worden hartelijk ontvangen en we praten heel wat af. Een van haar herinneringen is dat ze bij ons in huis ‘up up’ sliepen. Inderdaad, ze moesten 2 trappen op. Voor Amerikanen, die vaak gelijkvloers wonen, een hele belevenis. En dan de drie toetjes op een avond! Eerst bij ons, daarna bij het bezoek aan Truus Buitendijk koffie met iets lekkers (het 2e toetje) en bij terugkomst bij ons nog weer ijs.
Later die dag ontmoeten we Chuck en dochter Sophie tijdens de vakantie bijbel club bij hun kerk en gaan daarna gezamenlijk weer naar hun huis. Ook Connor, de vriend van Sophie komt langs.

De volgende dag gaan we met hen naar een aantal ‘wineries’. Sinds Arie hier 35 jaar geleden was, is hier veel wijnbouw ontstaan. Dit gebied ligt ter hoogte van Bordeaux en heeft een veel zonuren. Water wordt via irrigatie op het land gebracht.
Natuurlijk moeten we ook proeven….Daarna gaan we uit eten bij Anthony’s met uitzicht op de Columbia River. Pam geeft ons een lijst met namen en telefoonnummers van alle Lommers familieleden, een foto van Jan (John) Lommers en de passagierslijsten van de Holland Amerikalijn met de namen van de Lommersen die in 1920 emigreerden.

Jan Lommers
We komen erachter dat het Lommerscamp niet dit weekend, maar pas het volgende weekend is. Er is ergens iets fout gegaan in onze agenda’s. Jammer, maar we hopen de andere familieleden nu aan het eind van ons verblijf, als we hier de RV stallen, alsnog te ontmoeten.

Zaterdag rijden we naar Sunnyside, de plaats waar we Lydia Lommers zullen ontmoeten. Arie heeft in 1974 (niet in 1975 zoals in het vorige blog stond) ook bij Charlie en Lydia Lommers gelogeerd. Charlie is in 1996 overleden, maar Lydia woont nog steeds in hetzelfde huis. We kunnen de RV bij het huis kwijt, worden aan de stroom gelegd en ook hier zijn we hartelijk welkom. Lydia nodigt ons uit om bij de Mexicaan te gaan eten met haar zoon Lewie, zijn vrouw Cathy en hun dochters Nicole en Stephanie.
Na het eten komen zij ook  naar het huis van Lydia: heel gezellig.

Lydia trakteert op een etentje bij de Mexicaan
Zondag gaan we met Lydia  naar de Calvary Baptist Church, waar ze op de piano de liederen begeleidt. Bij de ingang staan twee dozen met kersen - Rainier en Royal Ann, hele grote, die wij in Nederland niet kennen - die iemand heeft meegebracht. Iedereen kan kersen pakken. Na de dienst rijden we langs het melkveebedrijf van de familie de Ruyter een bedrijf met 5000 Holstein koeien en 4000 vaarsen van een nicht van Lydia en haar man. Op de begraafplaats zien we de graven van Charlie Lommers, Jan Lommers en Cornelia Lommers en haar man Henk Kooy.

Lydia's huis
We doen spelletjes, gaan een eindje lopen en bekijken de route die we willen rijden richting Vancouver Island.

dinsdag 5 juli 2011

Londen (UK) - Salt Lake City (Utah) - Kennewick (Washington State)

Onze route deel 3. Klik hier voor de overzichtskaart.

Er zijn mensen die altijd een blog bijhouden. Vaak zijn deze blogs heel leuk om te lezen. ’Eenvoudig leven’ spreekt mij bij voorbeeld erg aan; leuke ideeën en een beetje meeleven met het reilen en zeilen van een groot gezin.
Sommigen bloggen alleen als ze weg zijn. Zoals bij voorbeeld Dave en Anita Carlson, het Canadese echtpaar dat vorig jaar onze camper heeft gebruikt om een thuisfront te creëren voor hun werk met OMF in de sloppenwijken van Manilla. Vandaag gaan ze met hun kinderen Sophie en Zac naar Singapore voor een oriëntatiecursus en daarna door naar Manilla. Dus als je wil weten hoe het hen vergaat kun hen volgen via http://family-carlson.blogspot.com/

De tijd dat we thuis waren was flink gevuld. Dus dan even geen blog. Zo heeft Arie de buitenkant van het huis (voor) geschilderd en de week voor Pinksteren heeft hij de kamer en de keuken helemaal onderhanden genomen. Nou was dat ook echt nodig. Natuurlijk blijft het niet bij schilderen, maar hebben we meubels verplaatst, schoongemaakt en opnieuw ingericht. Het ziet er super uit en daar genieten we dan allebei weer erg van. Ingrid heeft nieuwe gordijnen voor ons rijdende huis in Amerika genaaid. De gordijnen die er hingen waren aan vervanging toe….

Audley End (Engeland)
Maar nu pakken we de draad weer op. Om de kinderen en verdere familie en vrienden te laten weten waar we uithangen en voor ons zelf is het een reisverslag. Een week geleden stapten we op de boot naar Engeland om onze dochter Eline, haar man Jason en de kleinkinderen te zien. We hebben daar een heel fijn weekeind gehad met een uitje naar Audley End House (een prachtig Engels landhuis), een barbecue van de kerk en Macbeth, een toneelstuk van Shakespeare, uitgevoerd in een prachtig park op een zomerse avond. En we hebben van de (klein)kinderen genoten.

Maandag vlogen we vanaf Heathrow Airport via Chicago naar Salt Lake City. Na een voorspoedige reis werden we van het vliegveld opgehaald en naar de camper gebracht door Sue (zie vorige reisverslag Salt Lake City) en haar man Dolf. Zij maakten hier tijd voor ondanks het feit dat zij heel druk zijn met de afwikkeling van ernstige brandschade aan hun huis 2 weken geleden.

Ergens in Idaho onder de spoorlijn door
En nu zijn we dan onderweg van Salt Lake City naar familieleden van de Lommers familie. Een broer en een zus van Aries opa zijn in 1920 naar Amerika geëmigreerd. Volgend weekend is er een ‘familycamp’ in Ellensburg in Washington State. En nu het zo uitkomt dat wij in Amerika zijn, hebben we onze reis zo gepland dat we er bij kunnen zijn. Arie heeft de familie al eens eerder, in 1975, bezocht. Daarna hebben we enkele familieleden tijdens hun bezoek aan Nederland ontmoet.


De camping bij Phillips Lake, heerlijk koel
Bij Phillips Lake (Oregon) ervaren we de hoogte van het gebied. De geur en de koelte van het naaldwoud zijn aangenaam.












Phillips Lake
Arie gaat vissen op het meer en vangt drie forellen en drie baarzen. Die gaan op de barbecue.













Herstel na de bosbrand
Via het vroegere goudzoekersplaatsje Sumpter in de staat Oregon  zijn wij vandaag dwars door de wouden van het Wallowa Whitman National Forest naar Kennewick WA gereden. Na de koelte van Phillips Lake is wel wel weer wennen. Leerpunt van vandaag: na enorme bosbranden van een aantal jaren geleden herstelt de natuur zich krachtig. Onder het oude verbrande woud is een nieuw  tapijt ontstaan van naaldbomen. Een even merkwaardig als fantastisch gezicht.