Yellowstone NP

Old Faithful

Deze week zijn we in Yellowstone National Park, het oudste en één van de grootste parken van Amerika met zo’n 10.000 hydrothermische verschijnselen (hydro = water; thermo= temperatuur). Wat we als heel bijzonder ervaren: een week na de operatie aan zijn blindedarm is Arie inmiddels zo opgeknapt dat we hoegenaamd geen beperkingen ervaren bij het exploren van het park. We rijden, lopen en klimmen wat af! Er valt hier ook zoveel te beleven. Door de vulkanische oorsprong en de vele aardbevingen borrelt, stroomt, stoomt en spuit er hier van alles. Vaak slaat de hitte ervan af, soms vergezeld van een niet zo lekkere lucht van rotte eieren.  Je wordt hier bepaald bij wat er onder ons, in de aarde, gebeurt. En dat kun je alleen hier en op vier andere plaatsen op aarde ervaren. Het maakt dan ook indruk!
We leren dat magma ervoor zorgt dat superheet water door spleten en scheuren aan de oppervlakte komt. Als er een vernauwing in het ‘kanaal’ zit komt het water in de vorm van een geiser naar buiten. Bij voorbeeld bij ‘Old Faithful’ wordt de druk na zo’n 90 minuten zo groot dat hij zo’n 32.000 liter water en stoom 55 meter hoog de lucht in spuit. Daarna begint het proces weer opnieuw. Maar er zijn ook  heetwaterbronnen vaak met de mooiste kleuren door micro organismen en mineralen) zoals de’ Grand Prismatic Pool‘, ‘modder’poelen (waar de in heet water opgeloste zuren de rotsen hebben afgebroken tot modder), gaten in de grond waar stoom uitkomt en er zijn travertin terrassen gevormd. Daarnaast is er in het park ook een Grand Canyon (van de Yellowstone River) met watervallen en prachtige kleuren en een groot meer, Yellowstone Lake. En je kunt hier wild spotten. Vanmorgen liep er een kudde herten bij de camping en dinsdag liep een bizon ons tegemoet op de andere weghelft. Als je hier in de file staat, komt dat door overstekend wild en wildspottende toeristen!
Voor wie deze prachtige natuur wil ontdekken loopt er een (200 mijl lange) Grand Loop door het park. Er valt ook heel wat te wandelen. Wij hebben de ‘Uncle Tom’s Trail’ gedaan; een trail de canyon in tot vlak bij de waterval. In de ‘geyser basins’zijn ‘boardwalks’, uitgezette routes over houten vlonders zodat je veilig langs de hete natuurwonderen kunt wandelen. Het park is zo populair dat het (ondanks de meer dan 2000 beschikbare kampeerplaatsen) lastig is in het hoogseizoen een plekje te vinden als je niet gereserveerd hebt. De eerste nacht adviseerde men ons een camping buiten het park te zoeken omdat alles vol zat op de National Park campings. Dat betekent dan wel weer heel wat mijlen rijden! Gelukkig was er op één  camping gerund door Xanterra Parks & Resorts (de enige concessiehouder) nog één  plaats. Die konden we gelukkig reserveren. Datzelfde deden we ook voor de twee nachten er na op campings in andere delen in  het park. Yellowstone NP staat inmiddels samen met Zion, Grand Canyon en Bryce NP’s bovenaan ons favorietenlijstje.

West Thumb Geyser Basin

West Thumb Geyser Basin

Fishing Cone. Je forel vangen en direct koken mag niet meer

West Thumb met Yellowstone Lake

Grand Prismatic Spring

Old Faithful Geyser Basin

Bijna uitgeroeid, nu helemaal terug

Deze jongen kwam langs onze camper wandelenen

Yellowstone Lower Falls vanaf Uncle Tom's Trail

Yellowstone Lower Falls vanaf Artist Point

Alpenweiden in Yellowstone NP

Yellowstone Canyon

Onze laatste camping, in Mammoth Hot Springs

Gezicht vanaf onze site. Idyllisch

Jackson Hole en Grand Teton NP

Breakfast à la carte

Na een prachtige tocht door de bergen komen we maandagmiddag na een lange klim en afdaling van continu meer dan 10% over de Teton Pass aan in Jackson, Wyoming. Gelegen in een brede vallei (hole) kun je je hier ‘s zomersuitleven in en op het water, op de fiets (!!), te paard (er zijn hier ‘dude ranches’ waar je je als stedeling, gekleed  in cowboy- of cowgirl stijl, kunt bekwamen in cowboyvaardigheden zoals lasso werpen, koeien bijeen drijven etc. Je kunt bergtochten maken of bergbeklimmen. ‘s Winters kun je skiën, langlaufen, sneeuwschoen lopen of een ritje met een arreslee maken. Als we door het centrum van Jackson rijden zijn we getuige van een “shootout”. Tot onze schrik vallen hierbij doden… Het blijkt om een toeristische attractie te gaan die hier in de zomer iedere avond om een uur of zes plaatsvindt.
Daarna rijden we over een (grotendeels) onverharde weg de berg op naar Curtis Canyon campground. Hadden we dat van tevoren geweten……Maar het lukt. Dus slapen we deze nacht in de ongerepte wildernis, bear country.
Arie heeft de nacht van zondag op maandag stekende buikpijn die daarna verandert in een zeurende pijn die niet over gaat. Dinsdagmiddag besluiten we er toch maar even naar te laten kijken. We rijden terug naar Jackson en melden ons bij St John’s Medical Center. Na een aantal onderzoeken blijkt het acute blindedarmontsteking te zijn en moet hij direct geopereerd worden. De operatie verloopt goed en de volgende morgen om 12 uur mag hij het ziekenhuis alweer verlaten. Wel met de mededeling het de komende drie dagen rustig aan te doen en daarna de activiteiten geleidelijk aan uit te breiden. We besluiten de dichtstbijzijnde camping op te zoeken. Die is net buiten het Grand Teton NP en daar blijven we drie nachten. We houden ons gemak. Wel doen we een paar kleine ritjes, o.a. naar Lower Slide Lake en Mormon Row (mormonen hebben zich hier in de vallei als eerste gesettled; veel van de gebouwen staan er nog). Hier zien we voor het eerst bizons. En we gaan internetten bij de ingang van het park. Arie herstelt snel en zaterdag besluiten we dan eindelijk het Grand Teton NP in te gaan. Langs Jenny Lake en Jackson Lake met fantastisch zicht op de Grand Teton Range.

In Jackson kwamen wij

Gezicht op Jackson Hole vanaf Grand Teton Pass

met ernstige gevolgen

midden in een shootout terecht

Postkoets in Jackson

Elkgeweien. Elke herfst werpt een volwassen stier zijn gewei af

Lower Slide Lake

Gezicht op Grand Teton vanaf Curtis Canyon

Grand Teton

Dude Ranch

Grand Teton NP

Kudde bisons met op achtergrond Grand Teton Range

Met een mooie herinnering nemen wij afscheid

Jackson Lake

Van Yosemite NP naar Grand Teton NP en Yellowstone NP

Klein Las Vegas

De temperaturen aan de oostkant van de Sierra Nevada zijn in die zin anders dat de nachten nu ook warm zijn. Het koelt hier veel minder af dan in Yosemite NP. Geen idee hoe dat komt. We zitten nog steeds flink hoog, dus dat kan het niet zijn. Gelukkig heeft de camping schaduw van bomen en staat er een flink windje dat voor verkoeling zorgt. We blijven tot een uur of twaalf op de camping en rijden dan, na nog even bij Mono Lake- een soort ’Dode Zee’ gekeken te hebben, naar Carson City.. Een mooie route op de grens tussen Californië en Nevada. De volgende morgen rijden we door de bergen van de Sierra Nevada naar Lake Tahoe, een meer dat op 1800 meter hoogte ligt. We parkeren de RV bij een golfbaan, pakken de stoeltjes en installeren ons onder de bomen op ‘King’s Beach’. Heerlijk een dagje ontspannen. We duiken zelfs het, toch best nog wel koude, water in. Aan het eind van de middag rijden we door naar Reno, een miniatuur Las Vegas, waar we overnachten.

Donderdag beginnen we dan aan onze tocht door het ‘Great Basin’, de weg waarlangs vroeger duizenden pioniers trokken op weg naar het onbekende land in de hoop daar het geluk te vinden. Als wij door de hitte van de woestijn trekken zitten we in een comfortabele auto met airco. Zij moesten het doen met huifkarren, die heel wat minder snel en comfortabel waren. En dan hebben we het nog niet over de gevaren onderweg.  Bijna 500 kilometer door kale eindeloze bergachtige gebieden, vrijwel onbewoond en ongecultiveerd. We zien een bord ’prison area; hitch hiking prohibited’. Het is maar dat je het weet!
Vlak voor Elko, de plaats waar we overnachten, worden we gepasseerd door heel wat pickup trucks met vlaggetjes achterop. Het blijken auto’s van voormannen van de mijnen te zijn, zo wordt ons verteld. We spreken ook een jongen van 25 in de mijnen werkt. Ze delven hier goud, zilver en koper. Het verdient goed, zegt hij. Het is meer dan 100 graden Fahrenheit/ zo’n 40 graden Celsius. Heet. Gelukkig raakt het bewolkt. ‘s Avonds begint het te stormen. We liggen te schudden in ons bed en verplaatsten de camper zo dat we ‘met de kont in de wind’ staan. Dat helpt. Vrijdag leggen we het 2e deel van de route door de ’Great Basin’ af. Het is bewolkt, het regent zelfs een beetje en met maar 26 graden Celsius, voelt het bijna fris. We zijn blij als we eindelijk weer een ‘huisje, boompje, beestje’ zien. We rijden Nevada uit en Idaho binnen. Het is hier een uur later (Mountain Time). Zaterdag is een regenachtige dag met een flinke onweersbui. Arie gooit een hengeltje uit in de Snake River. Zondag rijden we langs een school, waar we auto’s en mensen zien. Om elf uur wordt er een kerkdienst gehouden. We komen er uiteindelijk achter dat we zijn beland bij ‘the Exclusive Brethren’ die hier uit de wijde omgeving voor een speciale bijeenkomst, lunch en vergadering bij elkaar zijn gekomen. Veel jonge gezinnen met kinderen. Een bijzondere ervaring.
Daarna ontspanning, wederom bij de Snake River, maar een bijtje (van een vis), ho maar.
Vandaag rijden we naar Jackson, een van de toegangspoorten tot Grand Teton NP en Yellowstone NP.

Lake Tahoe. King's Beach

Mono Lake met tufa's

De Grote Oversteek. Great Basin

Casino in Reno

In the middle of nowhere

In the middle of nowhere

Yosemite National Park

Reuzensequoia. Zoek Ingrid

Dinsdagmorgen nemen we afscheid van Dan. We gaan daarna eerst flink inslaan, want in een Nationaal Park is het lastig boodschappen doen. We hebben geen haast. We willen niet te vroeg op een overnachtingsplaats aankomen. Dit omdat we op internet hebben gezien dat het in het gebied tussen San Francisco en Yosemite ruim boven de dertig graden is. Het gaat door een kaal landschap, vervolgens door een groot agrarisch gebied met fruitbomen, wijngaarden en amandelbomen. Hier verbouwen ze dus de grondstof voor de overheerlijke amandelspijs en marsepein.Daarna begint er wat meer bos te komen. Maar het is inderdaad erg heet.
De volgende dag vroeg op. We hebben niet gereserveerd ( we willen liever flexibel zijn), Yosemite is een erg populair park en vandaag is het 4 juli, Independence Day. Voor veel campings moet je reserveren, een paar gaan volgens het principe: ‘wie het eerst komt, het eerst maalt‘. En daar moeten wij het dus van hebben. Maar helemaal gerust zijn we er niet op. De afstand blijkt langer dan we dachten. Als we bij het park aankomen is het 10 uur. Bij de campinginformatie doen ze erg hun best, er wordt naar diverse campings gebeld. We knijpen hem wel een beetje. Gelukkig blijkt er op Bridalveil Creek Campground plaats te zijn. Onze naam wordt doorgegeven. Ook in het park blijken de afstanden groot. Na een keer verkeerd gereden te zijn, komen we uiteindelijk aan op de camping die op meer dan 6000 feet hoogte ligt (2000 meter). Het is prachtig weer, en door de hoogte zijn de temperaturen aangenaam. Overdag een graad of 25, ‘s nachts daalt het kwik naar een graad of 5. We besluiten de camper en onszelf de rest van de dag rust te geven. Het is inmiddels 12 uur. Wat zijn we blij met onze plek in het park. We hopen hier tot maandagmorgen te blijven.
Donderdag zijn we van plan naar Glacier Point te rijden. Echter, als we een mijl of 5 onderweg zijn krijgen we sterk de indruk dat we in plaats van bergop, bergaf rijden. We besluiten maar door te rijden en te zien waar we uitkomen. Keren gaat toch niet. Het blijkt inderdaad het dal te zijn. Ook goed, we gaan dumpen, water innemen, langs het Visitor Center, de email checken en het dal op de fiets verkennen. Vrijdag rijden we dan wel naar Glacier Point. Maar eerst stoppen we bij Sentinel Trailhead om een wandeling naar Sentinel Dome te maken. Mocht je ooit naar Yosemite gaan dan willen we je deze wandeling van harte aanbevelen. Je loopt namelijk niet alleen naar, maar ook op de top van de Dome. Daar sta je op het hoogste punt in de omgeving en kan je 360 graden om je heen kijken. Schitterend. Daarna naar Glacier Point met uitzicht op de Half Dome, het dal en de toppen van de Sierra Nevada.We zien zelfs de bootjes op de Merced rivier. We hoeven niet ver te rijden; Bridalveil Campground ligt er maar een mijl of 8 vandaan

Zaterdag blijven we op de camping. Het is weer prachtig weer en we vermaken ons met een wandeling over de camping, lezen en hout sprokkelen (Arie) voor een kampvuur/ barbecue. Na nog een rustige (zon)dag gaan we maandag weer op weg. De huisaccu's worden door het rijden opgeladen en na 2 dagen stilstaan zijn ze leeg. We doen de trail naar de Tuolumne Grove met reuzensequoia's. Ze zijn dan wel minder hoog dan de redwoods, maar hebben meer volume. Ook deze bomen worden beschermd. We lopen over de oude weg naar beneden. Het is heet, maar we lopen in de schaduw. Goed te doen. Omhoog is heel wat inspannender. We rijden verder over de Tioga Pass, langs meren, prachtige rotsformaties en Tuolumne Meadows, de grootste subalpiene weide van de Sierra Nevada.  Olmsted Point is een uitkijkpunt vernoemd naar Olmsted, de man die Central Park in New York ontworpen heeft en pionier op het gebied van natuurbescherming in de US. We willen overnachten op Tuolumne Meadows Campground, maar als blijkt dat er - in tegenstelling tot onze info- geen wasserette en geen internet is, rijden we door naar Lee Vining. Daar overnachten we op een camping waar ze beide wel hebben.

Gezicht vanaf Sentinel Dome

Sentinel Dome

Half Dome met Vernal Falls

Half Dome vanaf Olmsted Point

Dit is kamperen

Ruime plek in Bridalveil Campground

Merced River

Yosemite Valley

Gezicht  vanaf Tiogapas

9.945 feet equals 3030 meters

San Francisco

Zondag gaan we naar de Community Bible Church. Een voormalige liquorstorage op een legerbasis van de marine die niet meer in gebruik is. Als we om half elf binnen komen zijn de leadsingers aan het oefenen.  De pastor en zijn vrouw heten ons van harte welkom. Zij zijn hier een jaar of tien geleden een gemeente begonnen. Om half twaalf beginnen we en er komen nog een paar mensen binnen. Totaal zijn we met een stuk of 25, een veelkleurig gezelschap.

Zondagmiddag doen we het rustig aan: we genieten van de vergezichten op de baai, de binnenkomende schepen in de haven van Oakland. Op de punt van het eiland heeft de Amerikaanse marine nog een paar havens in gebruik. Er liggen indrukwekkende bevoorradingsschepen en ook valt  hier de USS Hornet te bewonderen, Dit vliegdekschip werd in de Tweede Wereldoorlog in gebruik genomen. Ze diende in de Koreaanse Oorlog, de Vietnam Oorlog en speelde ook een rol in het Apollo programma toen astronauten terugkeerden van de maan.

Op maandag gaan we weer naar San Francisco. We willen wel eens weten hoe San Francisco voelt op de fiets. Het is een groene stad en ze promoten de fiets.. Dus steken we eerst weer met de ferry vanuit Oakland over naar Pier 41, dus bij Fisherman’s Wharf, en peddelen we met een rustig gangetje naar de Golden Gate Bridge. Vaak ligt deze brug gehuld in mist., zoals afgelopen zaterdag en gisteren. Vandaag hebben we geluk: een stralende dag. We fietsen de  2737,4 meter naar Marin County en weer terug. Cool. Vanaf Golden Gate benaderen we de stad vervolgens via het landschappelijke Presidio en het Golden Gate Park. Het zijn flinke afstanden en het is stijgen en dalen. Na de Panhandle maken we dankbaar gebruik van het nieuwe fietsnetwerk, de Wiggle, om via Market Street - de enige diagonale straat van de stad, de rest ligt in het bekende rechthoekige patroon - bij de City Hall en het Civic Center te komen. Dan is het in een klap terug naar de kade, nu de Ferry Building, waar de boot al op ons ligt te wachten. We zijn moe en voldaan.

USS Hornet

San Francisco, financieel district

Gezicht op San Francisco vanaf Golden Gate Bridge

Golden Gate Bridge

Precies in het midden

Strak blauw en nu geen mist

Cruise Terminal San Francisco

Voor de oversteek