Glacier NP via British Columbia naar Yakima

Na de nationale parken hebben we nog twee weken voor we in Yakima willen zijn. Dat is nog een mijl of 400 vanaf Glacier NP in zuidwestelijke richting door de woestijn. De temperaturen zijn daar ’s zomers erg hoog (boven de 100° Fahrenheit = meer dan 40° Celsius), dus dat doen we liever niet. We nemen een alternatieve route door de heuvels en een stukje Canada. En dan zie je dat mooie natuur (natuurlijk) niet beperkt is tot de nationale parken. We rijden door nationale bossen (National Forests) in de staten Montana en  Idaho waar het totaal niet toeristisch is British Columbia, Canada in. Voor een nachtje op een camping betaal je in de National Forests zo’n $10 tot $ 20, en je komt op prachtige plekken. Arie kan eindelijk weer eens vissen in rivieren zoals de Kootenai en de Columbia. En laat hij nu drie forellen vangen!  Die worden vakkundig schoongemaakt en met smaak verorberd. Het bezoek aan Canada is maar van korte duur want de volgende dag gaan we de USA alweer in. Natuurlijk worden er weer allerlei vragen gesteld en wordt Arie tot twee keer toe gevraagd zijn zonnebril af te zetten tijdens het ‘interview’. Ook wil de beambte de camper in terwijl wij op de autostoelen moeten blijven zitten. Dan mogen we door. We komen bij Lake Roosevelt Recreation Area, een gebied waar de Columbia River door dammen in een stuwmeer is veranderd. Op de eerste camping staan we helemaal alleen. Langzaamaan zakken we verder tot we bij Lake Wenatchee zijn. Hier blijven we vijf dagen om te relaxen voor we doorrijden naar Yakima. Op de route ligt Leavenworth, een plaatsje waar je je in Duitsland of Oostenrijk zou wanen als je geen Amerikaans zou horen en geen grote Amerikaanse trucks zou zien staan. Al is het nep het is een gezellig plaatsje! In Liberty willen we in de natuur overnachten. Maar voor we er zijn zien we rookpluimen. En als we in het plaatsje een groep mensen met elkaar zien praten, willen we toch wel even weten of er soms iets aan de hand is. En wat blijkt: er is sinds maandag een ‘wildfire’ waarbij  tot nu toe 70 huizen verloren zijn gegaan, 45 vierkante mijl  land is verbrand en 900 mensen zijn geëvacueerd. De meeste bewoners van Liberty hebben hun bezittingen ingepakt en staan klaar om te vertrekken als het moet. Ze adviseren ons zo snel mogelijk door te rijden als de weg tenminste nog niet afgesloten is. Dat doen we dus. We komen steeds dichter bij de brandhaard en zien afgezette wegen, blushelikopters en blusvliegtuigen. We ruiken de rook ,de zon verdwijnt achter rookwolken, het wordt donker en de lucht heeft een onheilspellende oranje gloed die onwerkelijk aandoet. Later lezen we in de krant dat er heel wat professionals en vrijwilligers in de weer zijn om het vuur te bestrijden. We rijden door naar Yakima en zijn voldaan en dankbaar dat we onze route van zo’n 4500 mijl zonder ongelukken of  motorpech hebben kunnen afleggen. En voor al het moois wat we onderweg hebben mogen zien.

In Yakima Valley gaan we tot slot samen met Lydia, Lewie, Kathy, Nicole en Stephanie naar de oude homestead van uncle John. Of beter, wat daar nog van rest. Het is nu een soort schroothoop. Of een junkyard zoals de Amerikanen zeggen. Toch indrukwekkend dat er nog originele spullen van toen te ontdekken zijn. Ook Fort Simcoe is de moeite waard.

Nu gaan we bij Marie en Gene aan de slag met het schoonmaken, opruimen en regelen van dingen voor we a.s. maandag naar Seattle en a.s. dinsdag naar Nederland vertrekken. We hebben gehoord dat het daar nu ook mooi weer is! Fijn om weer naar huis te gaan naar kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden. Maar ook een beetje jammer om afscheid te moeten nemen van ons tweede ‘huis’ en de familie hier.

Gezicht op Columbia River vanaf onze plek

Vissen in de Kootenai River

Duitse invloeden in Leavenworth

LakeWenatchee

Wildfire bij Cle Elum

Centrum Leavenworth

Het pomphuis

De homestead van John Lommers

Glacier NP

Logan Pass

Het laatste  nationale park dat deze vakantie op het programma staat is Glacier National Park. Eigenlijk hadden we dit park vorig jaar al aan willen doen, maar toen kwam het er niet meer van. Dus doen we het dit jaar. Net als Yellowstone NP ligt ook Glacier in de Rocky Mountains. Zaterdag komen we, na een mooie tocht langs Flathead Lake, aan in Kalispell, de toegangspoort tot Glacier. Zondag bezoeken we (hoe kan het ook anders) Glacier Church, waar we hartelijk ontvangen worden. Uit de groentetuin bij de kerk krijgen we sla en courgette mee en natuurlijk mogen we op hun terrein blijven staan tot de volgende dag waar we zelfs internet hebben.
Maandag door naar Glacier NP, waar we gelukkig een plekje vinden op Apgar Campground bij Lake McDonald. Net als bij de Alpen liggen er in en rond de Rockies veel meren. In Glacier NP zijn die ook ontstaan door zich terugtrekkende gletsjers veroorzaakt door ‘global warming‘. We pakken de fiets, rijden naar het dorpje en pakken de shuttle bus naar ‘Logan Pass’ oftewel de ‘Going- to- the Sun Road’. Ja, ze zijn hier erg goed in het verzinnen van mooie namen. We stappen bij Avalanche Creek over op een kleiner busje. Als we de pas oprijden snappen we waarom. Dit is een ‘echte’ pas, de eerste. Meestal rijd je gewoon op een twee- of zelfs vierbaansweg naar boven, maar dat gaat hier echt niet. Je mag er dan ook niet met een camper langer dan 21 feet (een meter of 7) op. En ik ben blij, ik zou er niet aan moeten denken dit met de RV te moeten doen. We laten ons lekker vervoeren met de fietsen voorop de shuttle. Eenmaal boven doen we een trail naar ‘Hidden Lake’. Het is prachtig weer, we lopen over glibberige sneeuwvelden, zien mooie alpenweiden, mountain goats, een marmot en worden getrakteerd op een prachtig uitzicht op het meer. Als we weer terug zijn bij de shuttles is het inmiddels zes uur. De eerste bus die aankomt heeft geen fietsenrek voorop en we besluiten ons rustig met de fiets naar beneden te laten zakken. Wat een ervaring! We stoppen regelmatig; alle zintuigen ervaren de overweldigende natuur.  Het grootste gedeelte van het jaar ligt hier sneeuw. Alleen de maanden juli en augustus is alles in bedrijf; een erg kort seizoen. We hebben het erg naar ons zin; het dorpje is ’gezellig’, het is niet te druk, het weer is prima en we kunnen weer eens lekker fietsen! 's Avonds krijgen we op de camping bezoek van een beer die op zo'n 100 meter afstand door het struikgewas voorbij komt scharrelen.
Donderdag rijden we terug naar Kalispell. We parkeren weer bij Glacier Church en ontmoeten Ben en zijn zoon Abe weer, bezig in de tuin van de kerk. We laten ze Dutch pancakes proeven en Abe is gek op spelletjes….Hij leert ons een nieuw kaartspel.

Glacier

Shuttle met fietsenrek

Hidden Lake

Logan Pass Trail naar Hidden Lake

Berggeit met jong

Hidden Lake

Op de trail

Lopen over de gletsjer

Lake McDonald

Rocky Montains

Yellowstone NP

Old Faithful

Deze week zijn we in Yellowstone National Park, het oudste en één van de grootste parken van Amerika met zo’n 10.000 hydrothermische verschijnselen (hydro = water; thermo= temperatuur). Wat we als heel bijzonder ervaren: een week na de operatie aan zijn blindedarm is Arie inmiddels zo opgeknapt dat we hoegenaamd geen beperkingen ervaren bij het exploren van het park. We rijden, lopen en klimmen wat af! Er valt hier ook zoveel te beleven. Door de vulkanische oorsprong en de vele aardbevingen borrelt, stroomt, stoomt en spuit er hier van alles. Vaak slaat de hitte ervan af, soms vergezeld van een niet zo lekkere lucht van rotte eieren.  Je wordt hier bepaald bij wat er onder ons, in de aarde, gebeurt. En dat kun je alleen hier en op vier andere plaatsen op aarde ervaren. Het maakt dan ook indruk!
We leren dat magma ervoor zorgt dat superheet water door spleten en scheuren aan de oppervlakte komt. Als er een vernauwing in het ‘kanaal’ zit komt het water in de vorm van een geiser naar buiten. Bij voorbeeld bij ‘Old Faithful’ wordt de druk na zo’n 90 minuten zo groot dat hij zo’n 32.000 liter water en stoom 55 meter hoog de lucht in spuit. Daarna begint het proces weer opnieuw. Maar er zijn ook  heetwaterbronnen vaak met de mooiste kleuren door micro organismen en mineralen) zoals de’ Grand Prismatic Pool‘, ‘modder’poelen (waar de in heet water opgeloste zuren de rotsen hebben afgebroken tot modder), gaten in de grond waar stoom uitkomt en er zijn travertin terrassen gevormd. Daarnaast is er in het park ook een Grand Canyon (van de Yellowstone River) met watervallen en prachtige kleuren en een groot meer, Yellowstone Lake. En je kunt hier wild spotten. Vanmorgen liep er een kudde herten bij de camping en dinsdag liep een bizon ons tegemoet op de andere weghelft. Als je hier in de file staat, komt dat door overstekend wild en wildspottende toeristen!
Voor wie deze prachtige natuur wil ontdekken loopt er een (200 mijl lange) Grand Loop door het park. Er valt ook heel wat te wandelen. Wij hebben de ‘Uncle Tom’s Trail’ gedaan; een trail de canyon in tot vlak bij de waterval. In de ‘geyser basins’zijn ‘boardwalks’, uitgezette routes over houten vlonders zodat je veilig langs de hete natuurwonderen kunt wandelen. Het park is zo populair dat het (ondanks de meer dan 2000 beschikbare kampeerplaatsen) lastig is in het hoogseizoen een plekje te vinden als je niet gereserveerd hebt. De eerste nacht adviseerde men ons een camping buiten het park te zoeken omdat alles vol zat op de National Park campings. Dat betekent dan wel weer heel wat mijlen rijden! Gelukkig was er op één  camping gerund door Xanterra Parks & Resorts (de enige concessiehouder) nog één  plaats. Die konden we gelukkig reserveren. Datzelfde deden we ook voor de twee nachten er na op campings in andere delen in  het park. Yellowstone NP staat inmiddels samen met Zion, Grand Canyon en Bryce NP’s bovenaan ons favorietenlijstje.

West Thumb Geyser Basin

West Thumb Geyser Basin

Fishing Cone. Je forel vangen en direct koken mag niet meer

West Thumb met Yellowstone Lake

Grand Prismatic Spring

Old Faithful Geyser Basin

Bijna uitgeroeid, nu helemaal terug

Deze jongen kwam langs onze camper wandelenen

Yellowstone Lower Falls vanaf Uncle Tom's Trail

Yellowstone Lower Falls vanaf Artist Point

Alpenweiden in Yellowstone NP

Yellowstone Canyon

Onze laatste camping, in Mammoth Hot Springs

Gezicht vanaf onze site. Idyllisch

Jackson Hole en Grand Teton NP

Breakfast à la carte

Na een prachtige tocht door de bergen komen we maandagmiddag na een lange klim en afdaling van continu meer dan 10% over de Teton Pass aan in Jackson, Wyoming. Gelegen in een brede vallei (hole) kun je je hier ‘s zomersuitleven in en op het water, op de fiets (!!), te paard (er zijn hier ‘dude ranches’ waar je je als stedeling, gekleed  in cowboy- of cowgirl stijl, kunt bekwamen in cowboyvaardigheden zoals lasso werpen, koeien bijeen drijven etc. Je kunt bergtochten maken of bergbeklimmen. ‘s Winters kun je skiën, langlaufen, sneeuwschoen lopen of een ritje met een arreslee maken. Als we door het centrum van Jackson rijden zijn we getuige van een “shootout”. Tot onze schrik vallen hierbij doden… Het blijkt om een toeristische attractie te gaan die hier in de zomer iedere avond om een uur of zes plaatsvindt.
Daarna rijden we over een (grotendeels) onverharde weg de berg op naar Curtis Canyon campground. Hadden we dat van tevoren geweten……Maar het lukt. Dus slapen we deze nacht in de ongerepte wildernis, bear country.
Arie heeft de nacht van zondag op maandag stekende buikpijn die daarna verandert in een zeurende pijn die niet over gaat. Dinsdagmiddag besluiten we er toch maar even naar te laten kijken. We rijden terug naar Jackson en melden ons bij St John’s Medical Center. Na een aantal onderzoeken blijkt het acute blindedarmontsteking te zijn en moet hij direct geopereerd worden. De operatie verloopt goed en de volgende morgen om 12 uur mag hij het ziekenhuis alweer verlaten. Wel met de mededeling het de komende drie dagen rustig aan te doen en daarna de activiteiten geleidelijk aan uit te breiden. We besluiten de dichtstbijzijnde camping op te zoeken. Die is net buiten het Grand Teton NP en daar blijven we drie nachten. We houden ons gemak. Wel doen we een paar kleine ritjes, o.a. naar Lower Slide Lake en Mormon Row (mormonen hebben zich hier in de vallei als eerste gesettled; veel van de gebouwen staan er nog). Hier zien we voor het eerst bizons. En we gaan internetten bij de ingang van het park. Arie herstelt snel en zaterdag besluiten we dan eindelijk het Grand Teton NP in te gaan. Langs Jenny Lake en Jackson Lake met fantastisch zicht op de Grand Teton Range.

In Jackson kwamen wij

Gezicht op Jackson Hole vanaf Grand Teton Pass

met ernstige gevolgen

midden in een shootout terecht

Postkoets in Jackson

Elkgeweien. Elke herfst werpt een volwassen stier zijn gewei af

Lower Slide Lake

Gezicht op Grand Teton vanaf Curtis Canyon

Grand Teton

Dude Ranch

Grand Teton NP

Kudde bisons met op achtergrond Grand Teton Range

Met een mooie herinnering nemen wij afscheid

Jackson Lake