Brampton - Rapid City

Het is weer vrijdag, maar de verschillen met vorige week kunnen haast niet groter zijn. Wat hebben we veel mijlen (1555) gereden deze week en wat zijn we inmiddels ver van Brampton. Waren we vorige week omringd door heel veel lieve mensen, nu zijn we weer samen. Ook heel gezellig hoor!

Dan de dichtbevolkte stedelijke omgeving van Brampton, waar de ene na de andere nieuwe wijk uit de grond wordt gestampt en de dunbevolkte plattelandsomgeving met soms compleet lege stukken. In het ‘grote merengebied’ hebben we vochtige warmte en regen gehad, nu hebben we droge warmte. En langzaam meer zeker komen we ook weer op grotere hoogte. Wat we nog steeds doen is ’s avonds een spelletje spelen. Bij Frank en Joanne hebben we een nieuw kaartspel geleerd, ‘Dealers Wild’ en dat spelen we nu ook samen.

Zaterdag na een heerlijk ‘speciaal zaterdagmorgen ontbijt’ met bacon en eggs nemen we afscheid van Frank en Joanne en bedanken hen hartelijk voor de gastvrijheid en de heerlijke maaltijden. We rijden naar Parry Sound, waar we ’s middags aan het water zitten en de watervliegtuigjes zien opstijgen. De volgende dag zwemmen we in Lake Huron.

Maandag gaan we de grens over bij Sault Sainte Marie waar we extra gecontroleerd worden, omdat we firewood bij ons hebben en dat mag niet.... We rijden een heel stuk langs Lake Michigan. In Green Bay, Michigan wordt de airco gemaakt, er kwam geen koude lucht meer door de ventilatieroosters. Het bleek een losgeschoten, verteerd slangetje te zijn.

In Albert Lea, Minnesota, wordt de camper in een Truckwash flink onder handen genomen. Nu kunnen we hem zelf in de was zetten en klaar maken voor de komst van Erik en Julia volgende week vrijdag. De komende week zakken we langzaam af richting Denver via de Black Mountains, Mount Rushmore, Custer State Park, Hot Springs en Cheyenne. We hebben tot nu toe een heerlijke tijd hier, maar krijgen van lieverlee ook weer zin om naar huis te gaan.

Brampton, deel 2

Brampton deel 2

De terugweg naar Denver: via Parry Sound naar Sault Sainte Marie, dan via Michigan, Wisconsin, Minnesota en South Dakota naar Denver.

Maar zover is het nog niet. We genieten van de familiecontacten. Zondag bezoeken we met Ingrids moeder, Frank en Joanne de dienst in Holland Christian Homes (HCH) waar we ook Betty ontmoeten. Arie bespeelt het orgel en de piano en we kennen bijna alle liederen. De preek gaat over standvastigheid n.a.v. Jacobus 1. Na de dienst komt Peter Schaafsma naar ons toe om even kennis te maken. Hij is een vriend van Harry en Ria, die ons vorige week hier kwamen opzoeken. We drinken op de 12e verdieping koffie bij tante Janny en oom Ary met iets lekkers er bij. Betty gaat mee naar het huis van Frank en Joanne. Aan het eind van de middag komen tante Janny en Oom Ary daar ook eten. 

’s Avonds doen we (vaak) een spelletje, vooral mexican train, rummikub of yahtzee.

Maandag nemen we ma een nachtje mee naar Rockwood Conservation Area om mee te maken hoe het camperleven is. Het is mooi weer en we genieten van het buiten zijn in de natuur. 

Woensdag met ma, Frank en Joanne naar Niagara Falls. Onderweg drinken we koffie in het café waar hun dochter Daniëlle werkt. In het ‘Engelse’ Niagara on the Lake lunchen we in dezelfde pub waar Arie en ik 8 jaar geleden ook aten. Hier hebben ze Guinness van de tap en dat laten de mannen zich goed smaken. De watervallen blijven indrukwekkend! Joanne laat foto’s zien van afgelopen winter toen het zo koud was dat het water in de rivier en dus ook bij de watervallen gedeeltelijk bevroren was.

Donderdag zien we tante Janny en oom Arie voor het laatst, gaan we met Frank en Joanne, hun kinderen en kleinkinderen ijs eten bij Dairy Queen en doen we wat klusjes.

Vrijdag bekijken we het groothandelsbedrijf in potplanten dat Oom Ary in Canada heeft opgezet. Zijn zoon Frank heeft het overgenomen en inmiddels is de derde generatie aangetreden. We brengen ma naar het vliegveld, waar we bij Tim Horton’s eerst samen een Iced Cap nuttigen voor we afscheid nemen. We hebben het erg goed gehad met elkaar.

Brampton Ontario

Brampton

Deze week staan we bij Frank en Joanne op de oprit. We staan gelukkig niet in de weg. Er is nog genoeg plaats voor een aantal andere auto’s. Zaterdagavond zijn we bij Connie en Tony thuis en zondag gaan we met hen mee naar de kerk en zijn we de rest van de dag met hen, hun kinderen en kleinkinderen bij Lisa en Dave. Er valt natuurlijk veel bij te praten en we doen spelletjes.

Dinsdag krijgen we bezoek van Harry en Ria, vrienden uit Voorthuizen, die op dit moment (net nog) in Brampton zijn. De vrienden waar zij logeren blijken Frank en Joanne weer te kennen! Wat is de wereld dan toch klein. ’s Avonds halen we Ingrids moeder op van het vliegveld in Toronto. Ze komt aan met twee uur vertraging. Niet alleen op Schiphol is het soms een gekkenhuis ....

Mijn nicht en naamgenoot Ingrid, tante Janny en oom Ary en de kinderen en kleinkinderen van Frank en Joanne komen langs. ’s Avonds doen we spelletjes. We hebben het heel gezellig met elkaar.
Oom Ary vraagt of Arie zondag orgel wil spelen in de kerk van Holland Christian Homes en dus moet er geoefend worden! Oom Ary heeft een heel aantal verzoeknummers....

Vrijdagavond nemen we Frank en Joanne mee uit eten bij The Keg, een restaurant vlak bij het vliegveld. Hier werkt Dain, hun schoonzoon. Het is een prima restaurant en het is heel leuk om door hem bediend te worden. We hebben een heel gezellige avond. Zaterdag rijden we met ma naar Snug Harbour in Port Credit aan Lake Ontario. We lopen de pier op en zien de skyline van Toronto in de verte liggen. We wandelen langs het water en halen een ijskoude frappé bij McDonalds.

Het is fijn om zo eens wat langer op een plek te zijn. Maar over een kleine week zullen we al weer op de terugweg naar Denver zijn!

Nebraska - Canada

Van Nebraska naar Canada

Na Nebraska wordt het Iowa. Zaterdagmiddag rijden we, nadat we de afgelopen dagen aardig wat kilometers gevreten hebben, het parkeerterrein van de Walmart van Pella op. Die heeft hier een Dutch Front. En dat geldt niet alleen voor de Walmart. In 1847 arriveerde ds. Scholte hier met een groep van zo’n 800 Nederlanders om aan vervolging te ontkomen en een nieuwe toekomst op te bouwen. Er blijkt nog steeds een groot aantal Reformed en Christian Reformed Churches te zijn, wat de keus voor zondag niet makkelijk maakt. We zien ‘Nederlandse’ bestrating, molens, namen als de Bruin, Nugteren, Jaarsma en van der Ploeg. De nazaten zijn trots op hun Nederlandse afkomst en het stadje ziet er zeer welvarend uit.

Arie let altijd op de buitenruimte (beroepsdeformatie?) en het valt hem op hoe hoog de kwaliteit is en dat kost natuurlijk geld. We spreken diverse mensen en zij vertellen ons dat er twee grote bedrijven zijn die veel bijdragen aan de gemeenschap; Kuyper (van Pella Windows) en Vermeer. Dit laatste bedrijf blijkt anderhalve week geleden getroffen te zijn door een tornado. We rijden erlangs en weten niet wat we zien. En er is al heel veel opgeruimd.

We rijden door Illinois en Indiana, waar de drukke metropool Chicago ligt, naar Michigan. Aan Lake Michigan relaxen we een dagje in South Haven. We rijden door plaatsen als Holland en Zeeland( ja, ook hier weer Nederlandse invloeden), bezoeken Calvin College, waar Arie in de zeventiger jaren ook was en toen toestemming kreeg het orgel in de kapel te bespelen. Wat is zo’n Amerikaanse campus groot, groen en wat zijn er veel faciliteiten! Zelfs nu, midden in de zomer, is het beslist geen saaie boel.

Vrijdag gaan we bij Sarnia de grens over. Wat direct opvalt is dat de wegen in Canada veel beter zijn dan die in Amerika. De GPS werkt hier echter niet en dat zorgt ervoor dat het wat moeite kost om het juiste adres te vinden, maar om 5 uur staan we voor de deur en worden we hartelijk welkom geheten door de familie in Brampton.