The way to Amarillo

Santa Fe – Amarillo

Met op de achtergrond de Sangre de Christo bergen ligt Santa Fe op 2300 meter hoogte. Het is de hoofstad van Nieuw Mexico maar heeft een heel ingetogen en eenvoudige sfeer. De gebouwen hebben de typische adobe bouwstijl met afgeronde vormen. Dat is vooral rond de oude Plaza te zien waar we met de camper naar toe rijden. Die plaza en het oude centrum zijn natuurlijk helemaal niet ingericht op campers; het is er smal en overvol. Wel is er een particulier parkeerterrein en de mevrouw vraagt voor 2 uur 25 dollar. Na enig onderhandelen wordt het 20 en daarna 15 dollar waarna we alsnog verder rijden op zoek naar het oude station. We hebben gehoord dat je daar voor 1 dollar per uur kan parkeren. Daar hebben we wel een stukje lopen voor over.

De plaza in het centrum is sfeervol. We wandelen over de Indian Market langs de Palace of the Governors, bezoeken de Loretto Chapel met de beroemde wenteltrap die op miraculeuze wijze zonder middenas schijnbaar de wetten van de zwaartekracht negeert. Bij het station fotograferen we de gigantische Amtraktreinen.

De overnachtingsplek bij Walmart is prima met uitzicht op de bergen. De volgende dag nemen we onder een stralende zon afscheid van het bijzondere zuidelijk alpine klimaat en dalen we langzaam maar zeker af richting het oosten naar de grote vlakten We rijden uren door bijna verlaten landschappen en komen uiteindelijk aan in San Jon. Hier is een gratis gemeente camping. Denk niet aan een mooi onderhouden gemeentepark of zo. Is het in de tijd van Route 66 die er langs loopt waarschijnlijk ooit geweest, maar nu maakt deze plek deel uit van het ruige landschap. In de middag maken we kennis met het bijbehorende weertype: onweersbuien, hevige windstoten, onheilspellende luchten en een prachtige zonsondergang. Saai is het hier dus niet.

Met een stralende zon nemen we de volgende dag afscheid van San Jon en weldra zijn we in de staat Texas en daarmee de derde tijdzone op deze tocht, central time. Waar vroeger in Texas de olievelden werden geëxploiteerd, hebben de jaknikkers hier plaatsgemaakt voor enorme windmolenparken die urenlang de horizon bepalen.. Als we Amarillo naderen wordt het land groener, met grote farms. We rijden naar het Palo Duro Canyon State Park. Anders dan bij Grand Canyon kun je het met de camper naar de bodem van de canyon rijden; een bijzondere ervaring. De kleuren zijn prachtig en we pakken een terrasje: stoelen en tafeltje uitklappen en met een drankje genieten van het spectaculaire landschap met het prille groen.

Is this the way to Amarillo.....

Degenen onder ons die dit liedje uit 1971 kennen weten dat de trucker hoopt dat Marie daar op hem wacht. Ons wacht in ieder geval de knotsgekke Big Texan, waar je gratis een ’72oz steak’ kunt eten. Let wel, dit is een biefstuk van 2 kilo met de bijbehorende gerechten. Die moet je binnen een uur weg weten te werken. Krijg je dat niet voor elkaar, dan moet je 72 dollar dokken. Wij kiezen voor een inderdaad fantastische steak, maar dan een van 12 ons, met z’n tweeën. En de sfeer is geweldig. Texas, we love you!

Moe en voldaan belanden we daarna bij Walmart.